Vertrouwen stellen in een onzekere toekomst zonder bang te zijn

Vertrouwen stellen in onze toekomst. Is dat wel reëel? We kampen met corona en de oorlog in Oekraïne. Daarnaast tobben we met het stikstofprobleem en hoge gas-en elektrarekeningen. Om maar te zwijgen van de massale kerksluiting. Hoe kan je zo vertrouwen stellen in de toekomst?

’Quodeumque dixerit vobis, facite’’. ‘’Doe maar wat Hij u zeggen zal.’’ Deze woorden in het wapen van bisschop J. Hendriks wijzen op een diep vertrouwen. Maria sprak deze woorden tot de bedienden tijdens de bruiloft van Kana. De drank was op maar Jezus veranderde water in wijn.   

Vertrouwen stellen in God

Maria wees erop dat we vertrouwen moeten stellen in God. We moeten niet verkrampen in onze angsten maar doen wat ons hart ons ingeeft. Zo kan het gebeuren dat je je opeens beseft dat je met je leven iets anders moet doen.
Bijvoorbeeld je inzetten voor een betere wereld. Ook al moet je daarvoor de jou  vertrouwde wereld loslaten. Zoals dat gebeurde bij sint Bavo. Zijn geboortefeest werd op zondag 2 oktober gevierd in de Koepelkathedraal van Haarlem.

Mgr Hendriks over het vertrouwen van sint Bavo: ‘’Hij liet alles achter zich’’

Bisschop J. Hendriks wees tijdens het Bavofeest op het levensverhaal van Allowin van Haspengouw (Haspengouw ca 589 – Gent ong. 654). Hij was schatrijk en genoot een discutabele levenswandel. Zo behandelde hij zijn personeel als slaaf en bedroog hij zijn vrouw.
Na haar overlijden kwam hij tot inkeer.  mede door de invloed van Amandas. Deze was de raadsman van zijn moeder. Opeens wist sint Bavo dat hij het anders  moest doen.
Allowin liet alles achter zich. Hij nam de naam Bavo aan en sloot zich op in een kluis. Als heilige wordt hij aangeroepen tegen kinkhoest en voor een goede oogst.  

Over vertrouwen en de moed om los te laten

Bij de woorden alles achterlaten dacht ik aan Bernard van Klaarwater. Hij verliet in 1923 het hem vertrouwde Baarn en zijn familie. Hij werkte als Missionaris van het Heilig Hart in de Bismarck Archipel. Wegens kannibalisme en stammenstrijd was dit het meest gevaarlijke missiegebied ter wereld.
Onderweg naar zijn nieuwe bestaan schreef hij aan boord van de Jervis Bay bij Port Said. ‘’Ook mijn priestervriend Pieter en ik hoeven niet bang te zijn voor het onbekende dat ons wacht. Thuis zijn zoveel dierbaren, bekenden en vrienden die dagelijks voor ons bidden. Waarom zouden we bang zijn?”

Wees niet bang

Wees niet bang was op 4 oktober het thema van de maandelijkse viering in het Reinaldahuis van Haarlem. Deze wordt elke eerste dinsdag van de maand verzorgt door Rob Mascini. Op 4 oktober vatte hij in het kort de essentie van mijn biografie.
Over hoe Bernard door het bouwen van een kerk vrede stichtte. Daarna volgde de Tweede Wereldoorlog. Alles werd verwoest. Er trad geloofsvervolging op. Bernard werd op 18 maart 1943 samen met 49 andere religieuzen vermoord. ‘’Maar er staan weer kerken. Ruim 90% van de bevolking is christen. Dus waarom zouden we bang zijn? Doe maar gewoon wat je moet doen. Loop niet weg. En laat het verder in goed vertrouwen over aan God.’’    

Over vertrouwen en loslaten

• Mgr Hendriks wees in zijn preek van 2 oktober op het vertrouwen en loslaten van sint Bavo. Misschien moet je het roer omgooien.
• Missionaris van het Heilig Hart Bernard van Klaarwater toonde geen angst. Want waarom zouden we bang zijn?
• Rob Mascini ziet open kerken met meerdere functies als remedie tegen kerksluiting. Hij stelt de vraag: waarom zouden kerken bang zijn?
• Op 4 oktober schonk ik mijn boek ‘’Waarom zouden we bang zijn?’’ aan Mgr. J.Hendriks.

Wist je dat?

Rob Mascini elke eerste dinsdag van de maand een viering in het Reinaldahuis van Haarlem verzorgt? Katholieken maar ook protestanten van gesloten kerken komen daar weer samen. Na afloop wacht een kopje koffie of thee.

Kijk voor inspirerende en bemoedigende blogs op het blog Arsacal van Mgr Hendriks.