Friedensreich Hundertwasser noemde de rechte lijn in de bouwkunst ”goddeloos en amoreel’‘. Volgens hem moesten ramen kunnen dansen. Ramen in het gelid noemde hij ‘’treurig”. Samen met Gustave Klimt behoorde hij tot de groep Wiener Secession. Tot 31 december 2022 is hun werk te zien in Fabrique des Lumières te Amsterdam.
De Wiener Secession was een groep kunstenaars die zich in Wenen losmaakte van de traditionele kunst. Bij hen speelden portretten geen prominente rol maar symbolisme, expressionisme en Jugendstil. Zoals we dat zien in de werken van Hundertwasser en Klimt.
Elk lid van de Wiener Secession had zijn eigen stijl. Zo verwijst de schilder Gustav Klimt (1862-1918) met zijn werken naar literatuur en klassieke mythologie. Deze bevatten niet alleen veel goud maar ook felle kleuren.
Dat kleurrijke zie je ook in de gebouwen van Friedensreich Hundertwasser (1928 – 2000). Deze architect toonde zich een voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze. Zo koos hij voor een meandervorm van een rivier of andere natuurlijke vormen.
De kunstenaars van de Wiener Secession staan centraal in de openingsexpositie van Fabrique des Lumières. In dit op 22 april 2022 geopend kunstcentrum komen meesterwerken tot leven. Op 20 april namen Peter en ik alvast een kijkje.
Peter moet nog wennen aan zijn loopfiets als vervangende rollator. Daarom stapten we voorzichtig de voor ons nog onbekende ruimte in. Vooral omdat deze slechts spaarzaam verlicht was. Aan de wanden zagen we dia’s over Amsterdam in de periode eind 19e/begin 20e eeuw.
Destijds was de Wester Gasfabriek (1883) de grootste kolengestookte gasfabriek van Nederland. Van hieruit werd geheel Amsterdam van licht voorzien. Vandaar de toepasselijke naam Fabrique des Lumières.
We liepen verder in de Fabrique des Lumières. Opeens hoorden we de openingsouverture van Wagners meesterwerk Tannhäuser. We raakten niet alleen ondergedompeld door deze magistrale muziek maar ook door tal van lichtbeelden.
Op de muren en op het plafond ja zelfs op de vloer zagen we projecties van schilderijen. Niet alleen van Hundertwasser en Klimt maar ook van Schiele en andere kunstenaars van de Wiener Secession. We voelden ons opgenomen in hun doeken. Dit nieuwe kunstcentrum van Amsterdam is een klank-en lichtspel in optima forma.
Vooral Friedensreich Hundertwasser trok mijn aandacht. Met zijn ‘’ideale stad’’ verzette hij zich tegen de rechttoe rechtaan architectuur van de Tweede Wereldoorlog.
Anders dan de zogenaamde jaren dertig woningen misten de moderne huizen een eigen karakter. Daar zag je bij de een mansarde (dakkapel) maar bij de ander een erker. Later maakte dit alles plaats voor rechte lijnen.
Ronde vormen maakten plaats voor strakke lijnen zonder tierelantijnen. Ik herinner mij een film uit de jaren ’80. Deze liet zien hoe crimineel gedrag toenam door de saaie architectuur van na de oorlog.
Friedrich Stowasser toonde zich een voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke omgeving. Hij ontwierp zijn ideale stad als een koninkrijk van vrede met honderd wateren.
Stowasser zag zichzelf als een architect die gebouwen en omgeving aantrekkelijker wilde maken. Zo ontwikkelde hij zich tot een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de humane bouwkunst. Daarom noemde hij zich Friedensreich Hundertwasser.
Wist je dat de Stichting Culturespaces de ontwerper is van Fabriques des Lumières? Dat is een Franse stichting die zich inzet voor kansarme kinderen. Met het doel hun creativiteit te prikkelen verleent de stichting hen toegang tot kunst- en cultuuronderwijs. Daartoe ontwikkelt zij samen met digitale kunstcentra, musea en erfgoedlocaties diverse programma’s. Deze zijn bestemd voor kinderen die getroffen zijn door bijvoorbeeld ziekte en/of sociale uitsluiting. Elk jaar bereikt ze bijna tienduizend kinderen tussen de vijf en twaalf jaar.
Kijk voor meer informatie op de website van Fabrique des Lumières.
Regelmatig schrijf ik over kunst. Dat leidt tot vele uitnodigingen. Zoals voor de opening van de expositie Flash/Back in het Mauritshuis. Hiervoor lieten zestien fotografen zich inspireren door eeuwenoude meesterwerken. De expositie werd geopend door Koning Willem-Alexander. Ze vond plaats op 1 juni 2022 ter ere van de 200e verjaardag van het Mauritshuis.
Alphen aan den Rijn , 24 april 2024, Museumpark Archeon. Burgemeester Liesbeth Spies is trots…
Klaus Kenneth overleefde zijn eenzaamheid met zijn gitaar en meisjes totdat hij God vond Klaus…
200 jaar KNRM, Katwijks Museum, expositie Redders op zee. De KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij)…
Rouwverwerking, lezing van rouwcoach Paul Stolwijk voor Bij Barth, Bartholomeuskerk Poeldijk, 5 april 2024. Vlnr:…
Grimbergen, prior Johan Goossens van de abdij der Norbertijnen. Op de achtergrond de abdij en…
Maassluis, 1924, koningin Wilhelmina zwaait naar de burgers vanaf het balkon van het raadhuis (nu…
View Comments
Geweldig leuk is dit artikel, om ook meteen weer eens de schilderkunst van Gustav Klimt te bekijken. Jaren geleden raakte ik in de ban van zijn kunstwerken omdat ik nog nooit zoiets had gezien. Een heel eigen stijl waar de speelsheid steeds weer in doorschemert. Mijn nieuwschierigheid naar de andergenoemde namen is gewekt. Leuk om deze zondagmiddag op speurtocht uitbreiding gaan. Lekker hangen in een luie stoel, die voor mijn gevoel ineens heel scheef staat, ga ik uitgebreid genieten van de info en verhalen van Marianne Visser - van Klaarwater. Zo komt kunst heel dichtbij, en kleurt mijn dag. Heel leuk, groet Riny
Wat leuk dat jou deze kunst ook zo aanspreekt. Anders dan jij wist ik niet zo veel van Klimt en Hundertwasser. Het leuke van mijn wekelijkse blogposts is dat ik me steeds weer in een ander onderwerp verdiep. Dat houdt de geest sprankelend. Ik wens je en heel fijne dag en waardeer je reacties enorm.
Vanmorgen op Facebook verhaal over prachtige bomen, moeten weg, komt een gebouw.
Toen dacht ik, hoe zou Hunderwasser dit hebben opgelost.
Nu zit ik , nog steeds in nachthemmetje te bladeren in dat prachtige boek, Hunderwasser Architectuur.
Ook komen de herinneringen weer, speciaal naar Wenen voor Hunderwasser!
Samen met m’n man, hij was vooral liefhebber , het begon ooit met een kalender.
Goedemorgen Martha,
Wat jammer dat ook hier bomen plaats moeten maken voor een gebouw. En zo gaat het maar door terwijl de wereld verhardt.
Hoe zou Hundertwasser dit oplossen? Hij wilde een kleurrijke wereld en niet zo'n saai ingeklede maatschappij.
Hij zou, volgens mij, vooral ook opkomen voor het behoud van de bomen want die geven kracht en dat hebben we nu hard nodig.
Ik wens je een hee fijne reis naar Wenen met zijn veelkleurig Hundertwasserhaus en al het andere moois om van te genieten.
Hartelijke groet,
Marianne