In 2011 ontmoetten we hem voor het eerst. In 2013 sierde een van zijn doeken mijn boek ‘’Een schuit vol verhalen’’. Zes jaar later bezoeken we zijn expositie in het Theater aan het Vrijthof. Zoals steeds raken Peter en ik onder de indruk van het werk van Marc Rieu.
In 2011 liet ik me persoonlijk vooral raken door zijn werk ”Lost Heroes”. Een kwart van het doek bestaat uit het blauw van water. Daarin weerspiegelt zich de lucht. Links in de hoek staat een eenzame ruiter met in zijn hart degene die hem ontvielen.
In ”Lost Heroes” trof mij vooral de boodschap. ”Eigenlijk zijn we allemaal zo’n ruiter”, zegt Marc. ”Elk van ons draagt in zijn hart zijn overleden dierbaren met zich mee.”
Het boek ”Een schuit vol verhalen” beschreef de reis die Peter en ik gedurende drie maanden maakten aan boord van zijn motorjacht. We kenden elkaar pas drie maanden. In ons hart droegen ik met me mee mijn overleden man Roel en Peter zijn overleden vrouw Adri. Dat maakte Marcs werk voor ons herkenbaar.
Op al zijn doeken zie ik zijn liefde voor het landschap. Een nauwkeurige verdeling geeft diepte aan zijn werken. Zorgvuldig uitgewerkte details maken zijn doeken natuurgetrouw.
Het wuivende riet. De weerspiegeling in het water, de molen. Het maakt je tot een toeschouwer van een door natuur en mens gevormde wereld. Een landschap waarvan je alleen maar geniet. Zoals het inmiddels verkochte ”Leickert’s Love”.
Voor Marc vormt natuurlijke schoonheid een nooit opdrogende bron van inspiratie. ‘Ik geniet van de natuur in al haar facetten. Ik ruik, zie, voel en proef haar, in Nederland maar ook elders.’’
Zijn doeken wijzen mij erop dat we af en toe even stil moeten staan. Dat we in ons jachtige bestaan even tot rust moeten komen om alleen maar te genieten van het buitenleven.
Marc: ‘’Heden ten dage lijken mensen te weinig oog te hebben voor de schoonheid van de landschappen om hen heen. We leven met zijn allen in een haastige en door snelheid gedreven samenleving. We lijken niet stil te staan (letterlijk soms) bij al het schitterende dat ons omgeeft.’’
Gevraagd naar zijn favoriete seizoen noemt hij de herfst met al zijn kleurenpracht. “Al die kleuren brons en goud. Elk jaargetijde heeft trouwens zijn unieke momenten. In de winter geniet ik van de verstilling, de pasteltinten in de lucht.”
Grote inspirator voor Marc Rieu is Caspar David Friedrich. ‘’Hij is en blijft mijn grote favoriete kunstenaar. Friedrich boeit mij wegens de wisselwerking romantiek/fictie, maar ook wegens zijn mystiek en geheimzinnigheid.
Hij plaatste als geen ander de nietigheid van de mens tegenover de grootsheid van de natuur. Zijn geheimzinnige, melancholieke landschappen getuigen van een grote betovering van mij als beschouwer.’’
Marc noemt zijn stijl ‘suggestief illusionisme’. “Op mijn doeken en panelen bied ik aan de toeschouwer suggesties van de werkelijkheid. Deze droombeelden zijn soms heel persoonlijk.
Deze werkelijkheid betover ik met mijn kwast, die in deze als toverstaf fungeert. Ooit wilde ik goochelaar worden. Dit was voor mij een van mijn vele ‘droomberoepen’ toen ik klein was. Naast juwelier, kinderboekenschrijver en – jawel! – stuntman.’’
Hij is nog lang niet uitgeschilderd. ‘’Ik hoop het nog heel lang te mogen doen. Het is werkelijk ontspannend. Stiekem hoop ik, dat meerdere mensen om zich heen gaan kijken en zo de natuur weten te waarderen.’’
Wist je dat vooral in de 18e eeuw kunstenaars reptielen en onderkruipsels tot kunst verheven?
Klaus Kenneth overleefde zijn eenzaamheid met zijn gitaar en meisjes totdat hij God vond Klaus…
200 jaar KNRM, expositie Redders op Zee, Katwijks Museum De KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij)…
Rouwverwerking, lezing van rouwcoach Paul Stolwijk voor Bij Barth, Bartholomeuskerk Poeldijk, 5 april 2024. Vlnr:…
Grimbergen, prior Johan Goossens van de abdij der Norbertijnen. Op de achtergrond de abdij en…
Maassluis, 1924, koningin Wilhelmina zwaait naar de burgers vanaf het balkon van het raadhuis (nu…
Arendo Joustra bij WNL op zondag, 17 maart 2023 Arendo Joustra was 24 jaar lang…