Eropuit

Amateurfotograaf Rolf Merle en de Chinese theecultuur

Amateurfotograaf Rolf Merle, : ‘Absoluut een schitterend gezicht als je de theeblad-pluksters zo lachend, zingend en grijnzend bezig ziet’

Amateurfotograaf Rolf Merle bereisde de wereld als directeur van grote internationale transportbedrijven. Tijdens vakanties genoot hij samen met zijn tweede vouw van verre landen. Nu komen ze niet meer zo ver.

Amateurfotograaf Rolf Merle

Wat blijft zijn de mooie herinneringen aan exotisch landen. Amateurfotograaf Rolf Merle wil deze  graag delen met anderen. Met mijn blog geef ik hem een podium. Op mijn vraag wat hem inspireert, antwoordt hij:
‘Ik vind het enorm leuk om over dit leven met anderen te praten. Dus vind ik het leuk om dit soort ervaringen op een blog kwijt te kunnen, misschien reageren mensen wel en dan krijg je misschien contact met enigszins gelijkgezinden.’

Amateurfotograaf Rolf Merle, globetrotter

Rolf en zijn vrouw zijn heuse globetrotters.  ‘Samen zijn we veel privé op stap geweest, soms wel 4/5 keer per jaar. Af en toe vond ik het wel beschamend veel en dacht: als dat maar goed gaat omdat we het zo goed hebben. Toen zij 7 jaar geleden MS kreeg was reizen niet meer mogelijk. Nu wonen we in een Fokus-woning’
In een Fokuswoning wonen en leven mensen met een fysieke beperking of handicap. Fokus  verleent hulp  bij het  aan- en uitkleden, toiletgang en eenvoudige verpleegtechnische handelingen. Daarbij houdt de cliënt zelf de regie over zijn eigen leven. Hij bepaalt wanneer, waarbij en hoe. 24 uur per dag, 7 dagen per week.

Amateurfotograaf Rolf Merle en MAX Meeting Point

Met amateurfotograaf Rolf Merle kwam ik in contact dankzij MAX Meeting point. Hier kunnen leden van omroep MAX in een beveiligde omgeving contact leggen met anderen. Binnen dit platform startte ik de Emancipatiebeweging Hoezo oud?
In deze groep verwijs ik regelmatig naar mijn blog en de categorie Verder op Weg. Daarmee geef ik een podium aan mensen die anderen op weg helpen of hun verhaal kwijt willen. Zo ook aan Rolf Merle.

Anita Merle. de echtgenote van Rolf

China en zijn heerlijke theesoorten

Hij las met groot interesse mijn blog. ‘Ik zag daarop een leuk artikel over ‘Theecultuur’. Dit deed me onmiddellijk denken aan de Chinese theecultuur. Ik ben geen thee liefhebber, ondanks het feit dat ik er veel van gedronken en genoten heb. Zo o.a. in China, Vietnam, Thailand, in Arabische landen en zeker op vele plekken in Indonesië.
Een belevenis staat helder voor me als ik aan thee denk. Nooit in mijn  leven heb ik zoveel heerlijke thee soorten gesnoven dan in China.

Amateurfotograaf Rolf Merle in Shanghai

De eerste nacht sliepen we in Shanghai. Na een uitstekend ontbijt nam de gids ons mee naar een theehuis op loopafstand van het hotel. We waren amper van de lange vlucht bekomen.
Al buigend en met gevouwen handjes alsof je aan het bidden bent, wachtte ons in het theehuis een vriendelijke ontvangst. Daar moesten we wel even aan wennen. Je zou toch bang zijn om aan al dat knikken en buigen een nekkramp over te houden?
’ 

Amateurfotograaf Rolf Merle, theewinkel in Sjanghai; ‘De schitterend en uitdagende ingangen van dergelijke theehuizen nodigen absoluut uit om snel naar binnen te gaan en de heerlijke theegeur op te snuiven.

Voortdurend vriendelijk

‘Het went snel. Je wordt voortdurend vriendelijk met ‘mistel’ aangesproken tot je door hebt dat de Chinezen de ‘r’ alleen maar als ‘el’ kunnen uitspreken. De gastvrouw was overdreven vriendelijk en liet ons, permanent knikkend, lange rijen vitrines zien met potjes van diverse theesoorten.
Wij zagen dan ook op de etiketten alle ‘…chá’ producten van Fang.. over oolong.., hong.. en bái.. met de toevoeging chá hetgeen uiteraard thee betekend. De vertalingen zijn voor ons Europeanen een stuk moeilijker. Na veel heen en weer met handen en voeten gepraat te hebben begrepen wij dat het over witte, rode, groene, gele, zwarte of geperste thee ging
.’

Amateurfotograaf Rolf Merle en de Chinese theeceremonie

‘Je kijkt je ogen uit en in eerste instantie begrijp je er niets van. Ook al dachten wij eerst dat wij zo dom waren maar snel hoorden wij om ons heen Engelse, Franse, Duitse en Spaanse geluiden die allerlei vragen stelden om erachter te komen wat er zoal gezegd en uitgelegd werd.
Kortom een roezemoes en gekakel van allerlei herkomst. Toen begon de ceremonie. De glazen potjes, gevuld met water, stonden op een soort stoofje en in bruine, houten potjes zaten dan tig soorten thee.’

Amateurfotograaf Rolf Merle, theewinkel in Sjanghai

Duizelingwekkend tempo

‘Het lieftallige meisje liet ons in duizelingwekkend tempo allerlei handelingen zien van heet water schenken, theebladeren toevoegen, op het vuur zetten, afwisselend schudden en met rust laten en ga zo maar door. Wij stonden met open mond en rode wangetjes erbij en wij geloofden het wel.
Het resultaat was uiteindelijk dat je diverse kleine kopjes (ja hoor van echt Chinees porselein!) aangereikt kreeg. Uit elk klein theeglaasje steeg een verrukkelijke geur op. Je nipte aan elk glas want als je een slokje genomen had dan drukte de schat als het ware alweer het volgende kopje in je handen.’

Alleen in China

Dit alles ging zo’n klein uur door. Uiteraard kwam het erop neer dat we alle theesoorten moesten kopen van een andere dame. Volgens haar moesten we deze als souvenir absoluut mee naar huis nemen om onze vrienden en familie jaloers te maken.
Volgens haar kon je zulke speciale thee niet in onze landen verkrijgen. Ze zouden vast nog nooit zulke heerlijke theesoorten hebben geproefd dan die wij nu bij ons hadden.

Amateurfotograaf Rolf Merle, theewinkel in Sjanghai

Ook in Nederland

Weken later kwamen wij tot de ontdekking dat je de meeste soorten gemakkelijk in Nederland in de winkel kunt vinden. Maar dat was niet erg. Wij hadden een onvergetelijke ceremonie meegemaakt waar de Chinezen uitermate trots op zijn. (En als redelijk ervaren reizigers wisten wij ook hoe de commercie voor toeristen werkt).
Vanzelfsprekend mocht het niet ontbreken ons toeristen ook nog even te leren hoe al dit verrukkelijke goedje geoogst werd. Dus nadat wij onze boodschappen hadden betaald kregen wij nog snel voor de uitgang een filmpje te zien. Later op de reis konden we zelf dan nog foto’s maken die erg hierop leken.’

Thee vind je wereldwijd, Deirdre Depettere en Karlijn Dapper schreven er een boek over

Tips voor activiteiten rondom thee

Wist je dat?

Wist je dat het traditionele Chinese theeservies uit piepkleine kopjes bestaat? Zo’n  ‘gaiwan’ kan gemaakt zijn van porselein, glas of aardewerk. Het is eigenlijk niet meer dan een kleine kop zonder handvat met een deksel waarmee je de theebladeren tijdens het inschenken tegenhoudt. Het vergt oefening om de gaiwan te gebruiken zonder je vingers te branden’, lees ik in het prachtige boek ‘’Theeroutes: met thee de wereld rond’’ van Deirdre Deprettere & Karlijn Dapper. Trouwens, de Chinezen kwamen als eerste op de gedachte om van theebladeren een lekker drankje te maken.   

Wil je meer weten over thee zoals leuke winkeltjes en verhalen? Kijk dan op Cup of Tea Travel.

Marianne Visser van Klaarwater

Ik ben cultuurblogster van Nederland en soms daarbuiten. Sinds maart 2014 blog ik wekelijks voor een van de vier categorieën: travel (mooie steden e.d.), show (theater), art (kunst) en mind (zingeving). Zo laat ik anderen delen in waarvan ik zelf geniet en wat mijn leven zin geeft. Dit als tegenreactie tegen de dagelijkse mediastroom aan slecht nieuws. Tijdens de lockdown van 2021 voegde ik hieraan toe de categorie Verder op Weg. Dit geeft een podium aan inspirerende personen die een bijdrage leveren aan een mooiere en liefdevollere maatschappij. Ik voer mijn blog voor eigen rekening en plaats geen advertenties. Abonnementen zijn gratis. Sinds 2001 ben ik onderzoeksjournalist. Ik schrijf over wat me raakt in mens en maatschappij, Mijn boekjes verschijnen in de populairwetenschappelijke serie Actuele Onderwerpen van Uitgeverij IVIO (Instituut Voor Individuele Ontwikkeling). In 2001 verscheen mijn eerste grote boek, Het kreeg als titel: Altijd Anders: paragnost tegen wil en dank. Di geeft inzicht in hooggevoeligheid. Er volgden nog vijf boeken. In 2020 verscheen mijn boek ''De DoorzetSTER: een ode aan de liefde.'' Over ziekte, rouw, verlatingsangst en een nieuwe liefde met wie je weer gelukkig wordt. Met mijn boeken, lezingen en gespreksvoering geef ik inzicht in levensthema's en maak deze bespreekbaar.

Recent Posts

Alphen aan den Rijn, Wereldstad aan de Limes en 30 jarig Archeon

Alphen aan den Rijn , 24 april 2024, Museumpark Archeon. Burgemeester Liesbeth Spies is trots…

1 dag ago

Klaus Kenneth  Geboren in haat herboren in liefde, recensie

Klaus Kenneth overleefde zijn eenzaamheid met zijn gitaar en meisjes totdat hij God vond Klaus…

1 week ago

200 jaar KNRM , Katwijks Museum toont Redders op zee

200 jaar KNRM, Katwijks Museum, expositie Redders op zee. De KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij)…

2 weken ago

Rouwverwerking: Paul Stolwijk over het opnieuw in je kracht komen

Rouwverwerking, lezing van rouwcoach Paul Stolwijk voor Bij Barth, Bartholomeuskerk Poeldijk, 5 april 2024. Vlnr:…

3 weken ago

Grimbergen, over de overtuiging en veerkracht van kanunniken

Grimbergen, prior Johan Goossens van de abdij der Norbertijnen. Op de achtergrond de abdij en…

4 weken ago

Maassluis, trots op haar maritieme historie en op Abraham Kuyper

Maassluis, 1924, koningin Wilhelmina zwaait naar de burgers vanaf het balkon van het raadhuis (nu…

1 maand ago