Lamin Lodge: een bijzonder werklozenproject, studiereis Gambia deel 2

Lamin Lodge. Zo heet een plaats midden in de mangroves van Gambia. Je kunt er slapen, eten en boottochten maken. Samen met Monica, voorzitster stichting Friends for Brikama, gaan we vandaag naar Lamin Lodge. Daar raakt ons een project om werkervaring op te doen voor een baan in het toerisme.

Over een hobbelige zandweg vol kuilen en greppels rijden we in een jeep naar het diep in de mangrove verscholen Lamin Lodge. De boomhut is geheel gemaakt van het hout van mangroves.

Lamin Lodge: Gemalen oesterschelpen

Bij Lamin Lodge bestaat het pad uit gemalen oesterschelpen en liggen grote stapels oesterschelpen, kokkels en mosselen. “Allemaal gevonden in de rivier de Gambia. Vermalen tot poeder maken we er in Gambia cement van maar ook kippenvoer wegens het grote kalkgehalte”, vertelt de baas. .

Lamin Lodge: Olifantenkop

Even verder wijst hij op de takken van een boom. Al snel ontdekken we er twee koppen van olifanten in compleet met slurf en al. Het doet me denken aan de Ganesh, de Boedhistische God van kennis en wijsheid. En dat terwijl de Gambianen overwegend moslim zijn. Later ontdekken we de poten van een olifant onderaan de Boom van de Besnijdenis. Hier werden jongetjes besneden. Heeft Lamin Lodge soms een speciale betekenis?

Afdingen voor een boottocht bij Lamin Lodge

“Willen jullie een boottocht maken”, vraagt de baas. De prijs doet ons duizelen, maar we weten af te dingen tot minder dan de helft. Even later stappen we aan boord met daarop drie mannen met een peddel.

Zeejachten

Al snel komen we bij enkele grote jachten uit Europa. “Krijgen jullie geen zin om naar Europa te gaan”, vraag ik de roeiers. Ze peinzen er niet over. “Hier hebben we kinderen, familie, onze mooie natuur.”

Vrijwilligers doen bij Lamin Lodge werkervaring op

Ze blijven liever hier. Als vrijwilliger bij Lamin Lodge doen ze werkervaring. Dat geeft hen meer kans op een latere baan in het toerisme De een als vogelaar, want Gambia telt zo’n 450 soorten vogels. De ander als gids. En de ander als sjouwer. De betekenis van de laatste ontdekken we wanneer we vanuit de boot op een eiland gaan wandelen.

Naakte inktzwarte rug

De sjouwer gaat met zijn naakte en inktdonkere rug naar ons toe staan. Dan gebaart hij ons om plaats te nemen op zijn rug om elk van ons zo naar het strand te dragen. Met in mijn achterhoofd de discussie over Zwarte Piet zet ik me over mijn lichtelijke angst heen en neem plaats.

Wandeltocht langs moeras

Eenmaal aan land begint een wandeltocht langs het moeras. Opeens glijd ik uit. Ik voel water. Ik word nat aan de linkerkant .Rechts houd ik mijn tas omhoog. LM reikt zijn hand uit. Ik pak hem en klauter uit het moeras. Inktzwart net zoals die zwarte rug waarop ik zo even nog zat. Terwijl de gids zich diep schaamt, begin ik te lachen. Even later lachen we allemaal, behalve de gids. Ik zeg hem dat dit iedereen kan overkomen.

800 jaar oude boom

Hij leidt ons naar een boom van 800 jaar oud. Via een spleet komen we in het hart van de boom. Het klopt nog steeds want de boom bevat nog steeds groen. Hij leeft door, terwijl wij ons al snel oud voelen. We zijn als grassprietjes, zoals een psalm zegt: “s Morgens komen we op om ’s avonds al weer te verwelken.” Als vier mystici nemen we tenslotte plaats in de plooien van de boom.

Indigo blauw

Onderweg terug naar Lamin Lodge wijst de gids ons op het vele groen langs de rivier. “Samen met coostix soda en zout vermengen we bladeren tot de verfstof indigo blauw”, vertelt hij. Nog voordat we weer terug zijn aan de kade geven we de vrijwilligers een fooi. Want ziet de baas dit, dan neemt hij zelf het geld in. Ook dat is Gambia.

Kraamkamer

De mangrove is niet alleen een kraamkamer voor vis, maar ook voor de 450 soorten vogels in Gambia, Verder leven er apen, zee-otters, en schildpadden. Ook groeien er allerlei planten en kruiden om onder andere thee van te maken.

Kleurrijk Gambia

Terug aan land nemen we weer plaats in de open laadbak van de jeep om terug te rijden naar ons hotel. Onderweg genieten we van kleurrijk Gambia vol vrouwen in hun lange jurken in de keuren indigo blauw, geel, groen en andere tinten. Vaak met een kind op hun rug.
Land van de glimlach Hier en daar stinkt het. Vooral waar ze vuilnis in brand steken. En overal is het stoffig en staan krotten. Maar ook zie ik overal mensen die glimlachen ondanks hun armoede. Ook in Jalambang waar Bakary woont. Vooral dankzij de stichting Friends for Brikama. Niet voor niets noemen ze Gambia ook wel ‘’het land van de glimlach,”