De film Le Comte de Monte-Cristo beleefde vorig jaar haar wereldpremière tijdens het filmfestival van Cannes. In Frankrijk zagen ruim 9 miljoen mensen de film. Daarmee behoort ze tot de meest bezochte films van 2024. Vanaf 10 april 2025 is de film ook te zien in de Nederlandse bioscoop. 

Filmdistributeur Cherry Pickers nodigde mij (blogster Marianne Visser van Klaarwater) uit voor de première van Le Comte de Monte-Cristo. Deze vond plaats  tijdens het Internationaal Film Festival in het Luxor Theater van  Rotterdam op 31 januari.  
Mijn man Peter (89) herinnerde zich nog de in 1954 gemaakte film. Deze stond onder regie van de Franse regisseur Robert Vernay en was een en al dramatische romantiek. De huidige verfilming is vooral een psychologisch drama.

Le Comte de Monte-Cristo, afwijkende verhaallijn

Al in de openingsscène geven de filmmakers hun eigen interpretatie aan het werk van Alexandre Dumas. Tegen het decor van een brandend schip en woeste golven redt de jonge Edmond Dantès het leven van een vrouw.
Eenmaal terug aan boord krijgt hij slaag van kapitein Danglars  Deze verwijt Dantès niet voldoende waakzaam geweest te zijn op het behoud van de kostbare lading. Deze scène toont de eerste wreedheden. Deze lopen als een rode draad door de film.

Le Comte de Monte-Cristo, wreedheden

Deze intro wijkt af van het eerste door Alexandre Dumas geschreven hoofdstuk. Dumas beschreef hoe Dantès het bevel over het schip Pharaon op zich nam na het overlijden van de kapitein. Eenmaal terug aan wal benoemde de reder Edmond Dantès officieel tot kapitein.
Ik vind het jammer dat wreedheden een schaduw werpen op de prachtige intro van Dumas. Zelf nemen de regisseurs daarmee een aanloop naar de komende tragische en keiharde scènes.
Vreemd is de rol van Danglars. Hij is in het 1300 pagina’s tellende boek van Dumas boekhouder en wil graag kapitein worden van de Pharaon. In de film is hij dat al. Op last van de reder moet hij plaatsmaken voor Dantès. Vanaf dat moment is Danglars Edmonds aartsvijand.

Le Comte de Monte-Cristo, personages van Dumas

De regisseurs veranderden niets of weinig aan de door Dumas omschreven personages. Zo is Danglars (Patrick Mille) kruiperig tegenover zijn meerderen en grof tegen zijn minderen. Daarnaast is hij afstotelijk om te zien. De mensen haatten hem.
”Danglars worstelt met de demon van de haat’’, schreef Dumas.
Ook buurman Caderousse toont overeenkomsten met de wereldwijde bestseller. Caderousse (Stephane Varupenne) meent dat je in het gevlei van de reder moet komen. Pas dan benoemt hij je tot kapitein. Dumas noemde hem ‘’afgestompt door de drank.’’

Liefde tussen Mercedes en Edmund    

Een van de weinig romantische scènes  in deze verfilming is de liefdesscène tussen de bloedmooie Mercédès en Edmond Dantès. Midden in een prachtig natuurgebied verklaren ze elkaar de liefde. Hij als pasbenoemde kapitein. Zij als een mooie 17-jarige  met dozijnen aanbidders onder wie veel goede partijen.
Een van hen is haar 21-jarige neef Ferdinand. ‘’Een stoere Catalaan met vervaarlijke blik en met een rode huid plus bruin haar. Ook heeft  hij een vurig voorkomen,’’ schreef Alexandre Dumas. Gedreven door jaloezie haat hij Edmond.

De Catalanen

Als neef van Mercédès is het voor Ferdinand vanzelfsprekend om te trouwen met zijn nicht. Hij is een bewoner van het dorp van de Catalanen. Volgens Dumas een geheimzinnige kolonie uit Spanje waarvan niemand hun herkomst wist. Volgens hun heilige wet trouwen ze onder elkaar.
Ferdinand ziet de liefde tussen Mercédès en Edmond als een schande voor zijn hoogstaande familie. Vanuit jaloezie roept hij de ‘’goddelijke toorn’’ af over Dantès. Samen met Danglars en Caderousse beraamt hij een plan om Dantès uit de weg te ruimen.

Napoleons terugkeer

Film en boek spelen in 1815. Op 30 mei 1814 werd Napoleon verbannen naar het eiland Elba. Op 26 februari 1815 lukte het hem om te ontsnappen. Na net vernemen van het nieuws is koning Lodewijk XVIII in alle staten. Daarom treedt hij hard op tegen de aanhangers van de door zichzelf gekroonde keizer.
Om Dantès voorgoed in het gevang te krijgen beramen zijn drie vijanden een valstrik. Ze schrijven een brief uit naam van het Bonapartistisch Comité in Parijs. Deze bestempelt  Dantès als  handlanger van Napoleon. Villefort (Laurent Lafitte) kan hem voor jarenlange opsluiting behoeden. Omwille van zijn eigen promotie doet hij dat niet.  
Zoals Ferdinand Morcerf (Bastien Bouillon) in de film zegt: ‘’In de strijd is je vijand geen mens maar een obstakel om uit de weg te ruimen.’’  Op 1 maart 1815 arresteren ze Dantès tijdens zijn huwelijksinzegening vlak voor het geven van zijn jawoord.  

Wat maakt de film mooi?  

De drie uur durende film ‘’Le Comte de Monte-Cristo ’’ is een prachtig kostuumdrama. De setting is steeds sfeervol. Daarnaast spat de emotie van het doek en spelen de acteurs hun rol vol verve.
Soms wisselen humor en horror elkaar af. De sterkste scène is die waarin Dantès vanuit zijn gevoel van rechtvaardigheid zichzelf in de plaats stelt van God. ’Vanaf nu ben ik het die beloont en straft’’, stelt hij. Deze woorden spreekt hij staande tegenover het kruisbeeld van Christus.
Deze woorden openen het pad naar Dantès meedogenloze wraak op de drie samenzweerders. Als Comte de Monte-Cristo sleept hij daarin ook zijn dierbaren mee. Daarmee bevat deze film vooral ook de levensles om niet te blijven hangen in het verleden maar vooral het nu te beleven. 

Over de hoofdrolspelers

Een compliment is zeker op zijn plaats voor de dubbelrol vam Pierre Niney. Hij speelt zowel de vrolijke en levenslustige jonge Edmond als de verbitterd geraakte 20 jaar oudere Edmond. Zijn vriendelijke karakter is verdrongen door haat. Als schatrijke en keiharde Comte de Monte-Cristo is hij uit op wraak.
Datzelfde geldt voor de dubbelrol van Anaïs Demoustier. Zij speelt zowel de jonge als oudere Mercédès. Van een jong verliefd meisje met nog een heel leven voor haar ontwikkelt ze zich tot een bezadigde aristocrate.
Als de echtgenote van Ferdinand ziet ze Edmund terug. Beiden komen tot de conclusie dat je slechts eenmaal in je leven echt van iemand kunt houden.             

Links betreffende dit artikel over Le Comte de Monte-Cristo   

• Cherry Pickers (Kersenplukkers) richt zich op de distributie van arthouse films en documentaires. 
• Op 24 oktober 1811 bezocht Napoleon het Teylers Museum in Haarlem .  
• Het kasteel van le Comte de Monte Christo zoals voorgesteld door Dumas bestaat echt en is herkenbaar in de film.

Wist je dat?

Wist je dat Dumas zijn boek Le Comte de Monte-Cristo ontleende aan een waar gebeurd verhaal? Dit betrof het lot van de 19-jarige schoenmaker Pierre Picaud uit de Frans plaats Nimes, Ook hij werd het slachtoffer van drie jaloerse vrienden.
Door hun verraad belandde hij voor zeven jaar achter de tralies. Daarna werd hij evenals Edmond schatrijk en zon hij alleen maar op wraak. Daarnaast nam hij evenals Edmond een andere identiteit aan.